Blog 14: December gekte deel 3

13 januari 2020 - Raxaul, India

Voordat we de blog beginnen een kleine kanttekening, namelijk onze excuses voor de verlate blog. Door de schooldrukte lukte het ons niet om de blog eerder af te maken en online te zetten. Maar het is gelukt, de opdrachten zijn ingeleverd en we hebben de blog af kunnen maken. Deze blog gaat over de laatste twee weken van december en de eerste paar dagen van het nieuwe jaar, enjoy!

Wij hopen dat jullie allemaal een fijne kerst gehad hebben! Wij in ieder geval wel, wat bestond uit eten, fotosessies en veel dansen! Voordat wij ons kerstverhaal doen schrijven we verder waar de laatste blog gestopt was, een paar dagen voor kerst.

De december activiteiten kalender gaat door, en drie dagen voor kerst is het een traditie om Christmas Carols te zingen voor de stafleden van het Duncan. Dit wordt geleid door o.a. de pastoor en zijn vrouw, die dit al 28 jaar doen. Er worden 3 avonden lang Christmas Carols gezongen: 1e avond bij de stafleden die om Duncan heen wonen, 2e avond op de compound en de 3e avond op de markt in Raxaul. Voor de beelddenkers onder ons geven we een kleine impressie. We verzamelen rond 17:00 bij het badminton veld en rond 18:00 vertrekken we met 200 man, met een kaars in de hand naar het eerste huis. Daar aangekomen zingen we kerstliederen in Hindi en Nepali. Het ritme van de liederen worden aangegeven door 2 trommels en het zingen wordt geleid door iemand met een microfoon. Het laatste lied dat we zingen bij elk huis is ‘I wish you a merry Christmas’. Daarna worden er nog wat Hindi woorden geroepen en nagezegd door de menigte, wat ‘grote dag’ betekend. De pastoor sluit af met gebed en er worden lekkers en drinken uit gedeeld door de omstanders. Vervolgens gaat de hele stoet naar het volgende huis. Per avond worden er ongeveer 10 huizen aangedaan.

Als ‘Dutch nurses’ van de compound mogen wij een superleuke rol vervullen: jury zijn van de jaarlijks terugkerende kerstdecoratie. Over de hele compound wordt alles versierd door de teams en groepen die er werken. Aan ons de taak om de groep met het meest biologisch afbreekbaar en hergebruikt materiaal en die het meest uniek en creatief is en het kerstthema presenteert, uit te kiezen. Dit klinkt misschien makkelijk, maar het is behoorlijk uitdagend! Vooral omdat we horen dat de teams deze uitslag zó belangrijk vinden, dat ze soms zelfs tot jaren erna je erop aankijken als je hen niet hebt laten winnen. Drie uur lang gaan we al de ziekenhuisafdelingen, tandarts, kantoren, beveiliging, technische afdeling en Nursing school langs. Alles is prachtig versierd met van alles en nog wat, zoals spuiten, infuuslijnen, bloedsuikernaaldjes en pakjes van steriele handschoenen, zoals te zien op de foto’s. Het is geweldig om te zien hoe iedereen zich ingezet heeft en hoe de trots van hun gezichten afstraalt bij het showen van het resultaat. Bij een van de groepen loopt zelfs het hele team achter ons aan, omdat ze allemaal zo graag onze reactie willen zien. Ook wordt er gauw een kerstmuziekje aangezet. 1 januari is het Duncan Night, waar we verderop in deze blog wat over gaan vertellen, en dan zal de prijsuitreiking zijn.

Eerste kerstdag in India, wat een belevenis. We beginnen de ochtend met pannenkoeken bij het ontbijt. Daarna maken we ons gereed om te vertrekken naar het gebouw van de nursing students. Daar worden we namelijk geholpen met het omdoen van de Sari's die we speciaal voor deze gelegenheid hebben gekocht. Nadat we alle drie in onze prachtige Sari’s gewikkeld zijn (15 min per persoon), gaan we richting de kerk. De kerk begint officieel om 10.00uur, maar we zijn natuurlijk in India, dus dit zal wel later zijn. Maar vandaag was het toch echt anders, toen wij netjes 15min voor start binnen kwamen zat de kerk al bomvol en konden we gelukkig nog achterin een plekje vinden. Na een prachtige kerkdienst waarin veel gezongen en gebeden werd, kunnen we even snel naar huis om wat foto’s te schieten voordat om 13.30uur het gezamenlijke eten weer begint. Na een photoshoot op het dak gaan we weer op weg en verzamelen we ons allemaal op een plein. Met een bord in ons hand krijgen we een gigantische schep rijst opgeschept met kip, salade etc. Daar gaan we dan, toch wel moeilijk lopend met een Sari op zoek naar een plekje om te zitten, waar we vervolgens met onze handen moeten eten #fantastisch. Hoe gaan we dat doen zonder onze nieuwe Sari’s onder te smeren. Nog even een side note, het was gigantisch koud buiten dus onder onze Sari’s droegen we thermo-leggings en op de momenten dat we buiten waren hadden we een dikke sjaal om ons heen. Na het eten hebben we een goeie 1.5uur de tijd om nog wat foto’s te maken, te bellen met familie en om ons om te kleden. Want ja, we hebben nog een avond vol met dansen tegemoet. Van 16.00-20.00uur staat dansen op het programma. Op de filmpjes kunnen jullie zien dat we de pasjes aardig onder de knie hadden en dat we veel plezier hebben in het dansen. Na het dansen hebben we nog ons kerstmaal op tafel staan. Dit is rijst, curry, Dahl, kip en chapati. Als toetje hebben we soort rijstepap, aldus een geslaagd kerstmaal. Het was misschien vreemd om kerst niet met onze familie vieren, maar kerst hier was ook zeker genieten en erg leuk om mee te maken!

Tussendoor een korte update op werkgebied. Martine werkte de laatste week op de labour room en gaat voor twee weken kijken op de ICU. Rianne geniet nog steeds op de labour room en Willianne is van de ICU naar de Casualty gewisseld. Deze blog staat nog volop in het teken van kerst en oud-en-nieuw, dus wijden we wat minder uit op werkgebied. Naast de stage zijn echt de laatste loodjes voor de opdrachten gekomen en zijn we daar erg druk mee.  

De december maand is voorbijgevlogen. Na de kerst hadden we een jubileum waarvoor heel de compound was uitgenodigd, was er een kampvuur avond en sloten de we maand december en het jaar af met een kerkdienst. Oudejaarsdag was een gekke dag, zonder vuurwerk, gewoon gewerkt en geen familie en oliebollen om je heen. ’s Avonds hadden we een drie uur durende kerkdienst wat doorging tot het nieuwe jaar, waarbij sommigen al knikkebollend 2020 in treden. Wat wel mooi was, rond de klok van twaalf uur kreeg heel de kerk een kaarsje, nadat iedereen die had aangestoken gingen de lichten uit en werd de kerk idyllisch verlicht. Vervolgens werd er Avondmaal gevierd. Na de kerk(afgelopen om 12:45AM) was er een Chai receptie en konden we elkaar nieuwjaarswensen en werd er nog even vanuit de toekomst gebeld naar Nederland.

Als laatste stond ‘Duncan night’ op de december kalender. Dit hield een van de zoveelste talentenshows deze maand in, maar nog steeds erg leuk om te zien! Na de show aten we weer met heel de compound. Dit hebben we al vaker gedaan maar dit blijft een leuk tafereel: twee lange tafels met gigantische pannen, waarvoor 1 voor de mannen en 1 voor de vrouwen. De vrouwen rij duurde een half uur. Met een vol bord, liepen we naar een zit plek en aten we het behoorlijk pittige eten, zonder ons gezicht te vertrekken. Het drieluik van deze reeks blogs over Decembergekte sluiten we af; wij hebben gigantisch genoten van de vele sociale activiteiten. Wij hopen jullie allen een fijne en goede jaarwisseling hebben gehad en tot de volgende blog. Dat wordt een blog van veel afscheid nemen, want onze tijd hier in India, maar vooral hier op de compound komt angstvallig dichterbij.

Liefs,

Willianne, Rianne en Martine.

Eerste kerstdag!Christmas Carols zingen!Christmas decoraties labour roomChristmas Carols zingen!Christmas decoratie management team

Foto’s

7 Reacties

  1. Jacquelien van Dalen:
    13 januari 2020
    Hoi willianne, we hebben een leuke kerst en oud en nieuw gehad. Jullie nog veel plezier en sterkte voor de laatste paar weken.
    Willianne we wensen je nog een fijne tijd in India. Groetjes van Jacquelien van Dalen.
  2. Opa en oma Hermsen.:
    13 januari 2020
    Dames,

    Wat een belevenissen allemaal. Jullie hebben je niet hoeven te vervelen. Al die bijeenkomsten, ook tijdens de Kerst, hebben jullie Nederland op die momenten wel doen vergeten. Mooi die foto van de kerstboom en het kruis. Zij hebben waarschijnlijk begrepen dat Kerst alles te maken heeft met Goede Vrijdag en Pasen. En nu zo langzamerhand voorbereiden op de vakantie en de terugkeer naar Nederland. We kijken naar jullie uit. Oma Moppie houdt het niet lang meer vol. Elke dag worden jullie namen en zeker die van Rianne wel genoemd. We wensen jullie nog een paar goede weken toe en hopenlijk zien we elkaar weer op Schiphol.
    Hartelijke groet.
  3. Arenda Haan:
    13 januari 2020
    hoi Rianne. leuk om zo kerst mee te maken in andere cultuur. Jullie hebben de kerstversieringen toch nog wel kunnen hergebruiken.
    Ja de tijd gaat opschieten . nog een kleine maand en je zit hier weer in ons natte waterlandje.
    We wensen je nog een paar leerzame mooie weken toe.
    Groetjes tante Arenda en familie
  4. Angelique van der Boon:
    13 januari 2020
    Hé lieve meiden,

    Zo leuk weer om jullie belevenissen te lezen! Wat een indrukken en hoe mooi om te zien hoe in dat verre India ook de geboorte van Jezus uitbundig wordt gevierd. En dat terwijl In India het Christendom toch niet echt wordt geaccepteerd! Nu aftellen en zo langzamerhand afscheid nemen. Dat zal best lastig zijn! Maar wat een super gave ervaringen hebben jullie daar opgedaan!!! Wij tellen ook af!😉 Tot gauw lieve dames!!❤️
    Liefs en en dikke 💋voor Rianne 😀
  5. Lise:
    13 januari 2020
    Hallo allemaal,
    Aftellen is begonnen denk ik, wat een belevenis hebben jullie in de maand December weer meegemaakt! Echt om nooit te vergeten, fijn om dat allemaal met kerst en O&N met elkaar te doen, prachtige kleding aan. Ik zag al een paar leuke foto's van jullie spel avond ( fijn dat jullie dat leuk vonden /vinden. ) suc6 deze kaatste week afscheid nemen is nooit leuk, maar herinneringen blijven in iedergeval. Nou rietjes nog ff en dan kunnen we elkaar weer in de sportschool samen zijn oa. Goede reis naar Goa en geniet daar ook fijn. Het is lekker warm hoorde ik van rietje..

    Toedols
  6. M.van der Boon:
    13 januari 2020
    Dag Lieve Rianne met de andere dames ,wij waren al bang niets meer te horen maar niets is minder waar ,het is ook daar een periode waarin veel plaats vindt in uiterlijk vertoon in schrille tegenstelling met de dagen van geboorte in Betlehem!!
    Jullie hebben daar veel mee gemaakt in cultuur en samenleving. Nu na de jaarwisseling gaat het tijd stop van terugkeer snel naderen.Wij wensen jullie nog mooie weken ter af sluicing van de ze ervaringsperiode toe.En Rianne wij zij zeker benieuwd naar JE fotopresentaties,geweldig dat JE op min verjaardag weer naar huis komt DV. Nog een fijne afsluitperiode met elkaar . En Rianne een stevige knuffel van JE bijna 8 x tell ende Opa JE liefhebbende Oma van de Molecaten.
  7. Susanna van den Brink:
    13 januari 2020
    Hoi meiden. Wat leuk om jullie verhaal weer te lezen. Jullie zien er alle drie ook ontzettend mooi uit in een Sari. En wat een belevenis om daar kerst te mogen vieren. Geniet nog van de laatste week in Duncan. Groetjes uit Kootwijkerbroek