Blog 8: Een dag uit ons werkende leven

10 oktober 2019 - Raxaul, India

Hallo allemaal, daar zijn we weer. Zitten jullie er klaar voor? Hebben jullie een glaasje wijn of een flesje bier bij de hand? Want we hebben weer een fantastisch lange en interessante blog voor jullie klaar staan.

Wij willen graag met jullie een werkdag delen. Het is maandag en een nieuwe werkweek gaat van start. Op maandag wordt het beddengoed gewassen, dus het eerste wat we doen is, alles van onze bedden halen, in een grote wasmand gooien en het brengen naar de wasruimte, zodat het gewassen kan worden. Daarna beginnen we aan ons ontbijt. Alhoewel, Willianne en Rianne beginnen aan het ontbijt, Martine komt meestal 5-10min voor 08.00uur haar ontbijt naar binnen werken en vliegt meteen door naar devotion. De devotion begint rond 08.00uur en is een korte dagopening van ong. 30min. In deze opening zingen we twee liederen en komt er iemand een stukje uit de bijbel lezen of legt een getuigenis af. Om 08.30uur lopen we met z’n allen naar het ziekenhuis en gaat iedereen naar zijn of haar afdeling. Ook wij splitsen ons op. Martine naar de nursery en Willianne en Rianne naar de Labourroom. Natuurlijk worden er door Martine en Rianne weer de nodige inspirerende quotes gezegd, voordat we naar onze eigen werkplek gaan.

Aan het begin van de dienst vraag ik (Rianne) aan een verpleegkundige of ik de dienst met haar samen mag werken. Dit vinden alle collega’s altijd prima. De ene dag sta ik op admission, de andere dag op de pre-active of active side. Vandaag sta ik op de pre – active en active side. Het hangt van de drukte af waar ik bij kan springen. Ik doe taken zoals bloeddruk meten, infuusprikken, katheters inbrengen en veel schrijfwerk. Nu zul je misschien wel denken ‘’veel schrijfwerk?”, maar dat komt omdat we hier niet werken met computers maar met een papieren dossier. Dit is een clipboard met zo’n 10 formulieren waarop alle gegevens, metingen, behandelingen en rapportages worden bijgehouden. Dit papierwerk kost een hoop tijd, maar het is ook wel weer leuk om het op deze manier te doen. Tijdens mijn dienst krijg ik ook de mogelijkheid om onder toezicht van de arts een bevalling te leiden en daarnaast mag ik twee hechtingen zetten, en ik kan je vertellen, dat is best wel heel lastig. De bovenstaande taken voer ik over de dag regelmatig uit en zo probeer ik te helpen waar ze handen te korten hebben. Ik merk ook dat de verpleegkundigen mij steeds meer vertrouwen en taken aan mij overlaten. Daarnaast vinden ze het lastig om mijn naam uit te spreken, dus als ze me nodig hebben wordt er didi (zuster) Ri over de afdeling geroepen en dan weet ik dat ik het ben. Er zijn nog veel meer dingen die ik jullie kan vertellen over de labour room, maar dat bewaar ik voor de volgende blog.

Vandaag sta ik, Willianne, op de admission-room. Zoals in een eerdere blog verteld, is dit de kamer waar de vrouwen officieel opgenomen worden. Er wordt informatie gevraagd over de medische voorgeschiedenis, over het verloop van deze zwangerschap en er worden een aantal onderzoeken verricht. Hierbij horen het meten van de bloeddruk, afnemen van bloed, een urinetest, een glucosetest (om te kijken of de vrouw zwangerschapsdiabetes heeft) en een test waarmee gekeken wordt of de vliezen al gebroken zijn. Ook wordt er altijd een echo gemaakt waarmee de hartslag van de baby bepaald wordt, en wordt er inwendig gevoelt hoeveel centimeter ontsluiting de vrouw heeft. Deze onderzoeken kan ik inmiddels zelfstandig of gedeeltelijk zelfstandig doen, hiermee kan ik mijn collega’s wat mee ontlasten, wat heel goed voelt 😊. Al de gegevens worden vervolgens genoteerd op het papieren dossier. Hierna gaan de vrouwen door naar de pre-active of de active side. Soms komen vrouwen echter binnen als ze al op het punt staan om te bevallen. Vervolgens wordt er dan geprobeerd om heel snel alsnog naar de active side te lopen (terwijl het kind er al bijna aankomt), maar het gebeurt ook wel eens dat de vrouwen op de admission bevallen.

Martine werkt bij de zieke baby’s (Level 3). We beginnen met de overdracht van de nacht op de dag, daarna help ik met het delen van medicatie, het doen van vitale functies (deze worden op level 3 elke 2 uur gedaan) en het verschonen van de baby’s. Vervolgens komt de arts en die doet de artsen visite, tijdens deze visite loop ik mee en worden verschillende casussen doorgenomen, dit is zeer leerzaam. Na de visite voer ik samen met de verpleegkundige de orders van de dokter uit, daarna help ik mee met ontslagen voorbereiden, dit kost een hoop tijd, want hier gebeurt alles op papier, en zoals hierboven al benoemd is dit een hoop werk. Na het voorbereiden van de ontslagen praten we met de familie en krijgen ze de baby te zien, daarnaast gaan de moeders borstvoeding geven. Omdat ik de taal niet spreek is het mijn taak om de baby’s bij de moeder te brengen of aan de families te laten zien. Na deze activiteiten is het tijd voor mijn lunch. Na de lunch neem ik bloedsuikers af, verschoon ik baby’s en gaan sommige baby’s met ontslag. Naast reguleren taken gebeuren er ook onverwachte situaties. Ik heb geleerd dat baby’s ontzettend kwetsbaar en onvoorspelbaar zijn, want het ene moment gaat het goed en het andere moment gaat de baby hard achteruit. Dit maakt dat je snel moet handelen, zo hadden we een keer drie baby’s die hard achteruitgingen en naar de IC moesten. Naast deze heftige momenten breng ik mij tijd door bij de ziekenhuis baby’s en geef ik mijn liefde aan hen. 

Met bovenstaande taken zijn wij bijna dagelijks bezig en zoals u heeft gelezen kunnen dat rustige dagen en drukke heftige dagen zijn. Onze dienst eindigt ergens tussen 15.00 en 17.00uur, dit omdat het ervan afhangt hoe druk het op de afdeling is. Na onze dienst werken we aan onze opdrachten of zoeken we informatie op. Om 19.00uur staat ons avondeten alweer klaar.

Mochten jullie je nog afvragen wat wij zoal eten op een dag, dan is dat dit:

  •         Ontbijt: ei met toast en melk met cornflakes. In het weekend hebben we vaak wentelteefjes en Engelse pancakes.
  •         Lunch: rijst, dal, chapati, currieprutje (en dagelijks een granaatappel voor Willianne)
  •         Avondeten: rijst, dal, chapati, currieprutje. Soms afgewisseld met kip, gefrituurde ei of noedels.
  •         Toetje: apple crumble, ijs, chocolademousse, pannenkoeken met limoen en rijstepap (want we eten nog niet genoeg rijst).

Uiteraard delen wij met jullie onze dagelijks taferelen in huize ‘Shanti Niwas’ en op de compound.

  •          Rianne biedt uit zichzelf aan een spelletje te doen, dit mag in de krant, al hebben we die nog niet gezien.
  •          Op zaterdagavond gaat Willianne socializen bij de Bijbelstudie-avond van the Duncan-family.
  •          Rianne sport bijna altijd 3 uur in de week, wat een behoorlijke prestatie is in dit klimaat en in een te kleine kamer.
  •          Een Indiase student vertelde tegen Martine dat ze het jammer vond dat Willianne na vijf dagen nog steeds niet haar Facebook-vriendschapsverzoek  geaccepteerd had, terwijl Rianne en Martine dat allebei wel gedaan hadden.
  •          Als laatste, het is gemiddeld dertig graden en Martine blaft het hele ziekenhuis bij    elkaar, snottert en niest regelmatig het plafond eraf. Veel vitamines eten dan maar

Dat was een dagje uit ons werkende leven. Alvast een leuke spoiler voor de volgende blog: We hebben nieuwe huisgenoten!

Liefs,

Willianne, Rianne en Martine

Foto’s

9 Reacties

  1. Jacquelien van Dalen:
    10 oktober 2019
    Hoi willianne,
    Ik geniet van jullie verhalen en ik ben blij dat je het na je zin hebt in India ook dat alles goed gaat met je.
  2. Jodi van der Kooij:
    10 oktober 2019
    Ha Martine, Rianne en Willianne in het verre India,
    Wat een ervaringen doen jullie daar op, en dat niet alleen door het werk... En wat heb ik al veel geleerd over India door jullie reisverhalen.
    Martine, beterschap gewenst!
    Dat de HEERE jullie geleide van dag tot dag.
    Een hartelijke groet uit Holland
  3. Opa en oma Hermsen.:
    10 oktober 2019
    Dag lieve dames, Wat een belevenissen daar in het verre India. Het is een genoegen te vernemen dat jullie het goed naar de zin hebben. Hopelijk kunnen jullie ook iets laten zien van de cultuur waar jullie vandaan komen en kan er iets van verbinding ontstaan. Elke cultuur heeft zijn mooie en minder mooie kanten. Bijv. Dat bij God elk mens er toe doet, van welk geslacht het ook is. De blogs waarderen we ook. Het geeft een goed beeld van jullie bezigheden en verblijf daar. Sterkte in de komende tijd en we zien al weer uit naar de volgende.
    Hartelijke groet van oma en opa Hermsen.
  4. Angelique van der Boon:
    10 oktober 2019
    Hallo lieve ladies,
    Wat doen jullie veel goed werk!! Zo fijn om te lezen hoe jullie daar zoveel kunnen bijdragen! Toppertjes zijn jullie. Ik ben zo trots ( en stiekem ook een beetje jaloers) op jullie😉😁. Heel veel succes weer met alles en ik hoop weer gauw te kunnen FaceTimen. Liefs van mij uit ZA😘
  5. Susanna van den Brink:
    11 oktober 2019
    Hoi dames. Wat leuk om weer jullie belevenissen te lezen. Fijn dat jullie ook echt je bijdrage kan leveren aan de zorg en dat jullie onze gewoonten en waarden daar mogen laten zien. Veel succes verder. Groetjes, Susanna
  6. Emiel Van Der Boon:
    12 oktober 2019
    Heeey rietje,
    mis je nu de computers om het werk te kunnen doen?? Wel super grappig eigenlijk. Alles klinkt als een mooi en spannend avontuur. Heel veel succes en doe de andere dames maar de groetjes (ookal kunnen ze dit lezen). Spreek je snel wel.

    Groetjes uit Barneveld en omstreken.
    (Ps. De kat is nu toch een stuk liever. Hij mag mij)
  7. M.van der Boon:
    14 oktober 2019
    Lieve Rianne met de andere dames ik ben er even voor gaan zitten om jullie ervaringen te verwerken,immers het is niet nicks maar wel heel mooi.Het is wel heel verrijkend voor jullie ,zo mogen jullie ook iets van christelijke naastenliefde uitstralen en de Heere God dankbaarheid zijn , de gezondheid en kennis te hebben ontvangen deze toe te passen daar ter plaatse. Wij hebben daar echt be wondering voor en hopen dat jullie ook daar dankbaarheid voor mogen zijn .Lieve Rianne wij wensen jou met de anderen ,onder Gods Zegen ,nog een goede periode toe en zien uit naar de volgende ervaringen.Met een stevige knuffel van ons vanaf de Molecaten. Oma en Opa.
  8. Astrid:
    14 oktober 2019
    Aah meiden, wat beleven jullie bijzondere dingen daar in India! Veel succes met alles wat jullie daar doen en blijf genieten!!
    Ps: Mart, wat moet je ooit met een teenring?! ;P Hahahaha ik wil wel een foto!!!
    xoxoxoxoxo Astrid
  9. M.van der Boon:
    14 oktober 2019
    Lieve Rianne en de andere dames, prachtig verslag hebben jullie weer geproduceerd, onder de indruk van wat jullie allemaal meemaken en be wondering voor de inzet ,het zijn veel leermomenten en mogen jullie daar bij dienstbaar zijn.Het is prachtig hoe jullie dat verschil lend verwoorden,wij zien weer uit naar de volgende editie .Gods zegen en gezondheid toe gewenst bij het werk en de ontmoetingen. Rianne een stevige knuffel van Oma en Opa van der Boon.